sağaltma — «Sağaltmaq»dan f. is … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
müalicə — is. <ər.> 1. Xəstəni sağaltmaq üçün tibbi vasitələr tətbiq etmə. Müalicə yaxşı nəticə verdi. – Toğrulun yarası o qədər də ağır deyil, müalicəsinə başlanmışdır. M. S. O.. Müalicə Tapdığı yaxşı ayağa qaldırdı. Ə. Ə.. Müalicə etmək – sağaltmaq … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
sil — I (Quba) yulaf. – Un put sil atim üçün almişəm II (Salyan) balıq tutmaq üçün alət. – Silnən balığ tutullar III (Cəbrayıl, Zərdab) vərəm. – Sil xəstəliyini sağaltmaq olar (Zərdab) IV (Lənkəran, Salyan) həsir toxumaq üçün ağac alət. – Silnən həsir… … Azərbaycan dilinin dialektoloji lüğəti
müalicə — ə. xəstəni sağaltmaq üçün tibbi tədbir(lər) … Klassik Azərbaycan ədəbiyyatında islənən ərəb və fars sözləri lüğəti
aşılamaq — f. 1. tib. Bir xəstəliyin qabağını almaq, ya başlanmış xəstəliyi sağaltmaq üçün bədənə aşı maddəsi yeritmək, aşı vurmaq, peyvənd etmək. Uşaqları çiçəyə qarşı aşılamaq. Mal qaranı aşılamaq. 2. k. t. Cır ağacı peyvənd etmək, qələm etmək, calamaq.… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
ayaq — 1. is. 1. İnsan və heyvanın yeriməsinə xidmət edən bədən üzvü. Balaca ayaq. Qarın üstündə heyvan ayağının izi var. Ayaq barmaqları. – Təkərlərin səsi, atların ayaqlarının tappıltısı meşələrə səs salırdı. N. N.. Fərraşlar Məşədi Həsəni yıxıb… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
bağayarpağı — is. bot. Adətən arxların kənarında bitən enliyarpaqlı bir bitki olub, xalq təbabətində yaraları sağaltmaq üçün işlənir. Çoxillik bitki olan bağayarpağı uzun saplaqlı kökyanı yarpaqlara malikdir; yarpaqlarının forması dairəvi, kənarı isə bütövdür … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
pərvanə — is. <fars.> 1. Adətən işığın ətrafına dolaşan kiçik gecə kəpənəyi. Məndən öyrənibdir oda yanmağı; Düşəndə xəbər al pərvanələrdən. Q. Z.. <Ərəstu:> Pərvanə vurğundur işığa, nura. A. Ş.. // Ümumiyyətlə, kəpənək. 2. Bax pər 4 cü mənada.… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
qaldırmaq — f. 1. Əyilərək yerdən götürmək, qalxızmaq. Kitabı qaldırmaq. Daşı qaldırmaq. Yerə düşmüş yaylığı qaldırmaq. Uşağı yerdən qaldır. // Aşağıdan yuxarıya çıxartmaq, yuxarıya aparmaq (dalında, çiynində, əlində, yaxud qaldırıcı maşın və s. vasitəsilə) … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
şəfa — is. <ər.> Xəstəlikdən qurtarma, sağalma, yaxşılaşma. Şirin, meyxoş meyvələri; Min bir dərdə şəfa bağlar! Qoynu dolu səfa bağlar! R. R.. Şəfqət! Nə ülvisən, şəfa səndədir; Ağır xəstələrə dava səndədir. M. R.. Şəfa tapmaq (bulmaq) –… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti